اسمش رادین بود. یه گیمر حرفهای. ساعتها پشت سیستم مینشست، باسهای غولپیکر رو شکست میداد، و توی جدول امتیازات همیشه بالا بود. اما حالا، رسیده بود به مرحلهی آخر — یه معمای عجیب توی یه بازی با تم فضایی، اسم مرحله: Stairway to Stars
رادین باید یه مسیر پنهان رو آشکار میکرد. مسیری که از پایین صفحه شروع میشد و با هر قدم، به ستارهای نزدیکتر میشد. تنها راه فعالسازی مسیر، حلکردن یه پترن نورانی بود.
هر خط این مسیر با فرمول زیر ساخته میشد:
 • در خط اول، n - 1 تا فاصله ( )، و بعد 1 ستاره ( * )
 • در خط دوم، n - 2 تا فاصله و 2 ستاره
 • ...
 • تا اینکه در خط آخر ( خط n ام )، هیچ فاصلهای نباشه و n تا ستاره پشتسرهم ظاهر بشن — مسیر کامل میشه.
صدای بازی در گوشش پخش شد:
«Only precision builds the path. No extra space. No mistake.»
حالا این تویی که باید جای رادین باشی...
در خط اول، عدد صحیح n داده میشود — تعداد سطرهای مسیر نوری
2 <= n <= 20
n خط چاپ کن؛
 • در خط i، اول n - i فاصله (space)،
 • سپس i ستاره * چاپ شود.
5
                *
   **
  ***
 ****
*****